ژورنال کلاب با
عنوان میکروپلاستیک­ ها و اثرات آن بر منابع آبی و سلامت انسان در روز یکشنبه 3
بهمن­ ماه در اتاق کنفرانس دانشکده بهداشت برگزار شد.

سرکار خانم دکتر خدادادی عضو محترم
هیئت ­علمی دانشکده بهداشت در تعریف میکروپلاستیک­ ها فرمودند میکروپلاستیک ­ها شایع­ترین
نوع زباله در اقیانوس­ ها و دریاچه­ ها به حساب می آیند. بقایای این مواد می تواند
در هر سایز و یا شکلی موجود باشد اما به ذرات با سایزی در حدود 1 میکرومتر تا 5
میلی متر میکروپلاستیک می گویند.  این ترکیبات از فیلتراسیون­ های آب
و فرآیندهای مختلف تصفیه فاضلاب به راحتی عبور می کنند و وارد محیط زیست می­شوند
در نتیجه تهدید بالقوه ای برای زندگی آبزیان به شمار می روند.

 ایشان با اشاره به این مسئله
که در سال 2010 در 193 کشور ساحلی حدود 275 میلیون تن پسماند پلاستیکی تولید شده
فرمودند 79 درصد از زباله­ های پلاستیکی بصورت ابتدایی دفن، 9 درصد بازیافت و 12
درصد سوزانده می­ شوند که همه این موارد منجر به تولید میکروپلاستیک­ ها شده و می­تواند
خطرات بیولوژیکی و اکولوژیکی بسیاری برای انسان و موجودات زنده دیگر ایجاد نماید.

خانم دکتر خدادادی از مهمترین
اثرات بهداشتی میکروپلاستیک ­ها را تجمع­ پذیری زیستی در بدن انسان، سمیت، سرطانزایی
و آلودگی زنجیره غذایی برشمرده و فرمودند با توجه به اینکه هر هفته 1/5 گرم
میکروپلاستیک وارد بدن افراد می­ شود، هر فرد تقریباً در طول زندگی خود 20 کیلوگرم
پلاستیک دریافت می­کند. تجمع زیستی میکروپلاستیک ­ها و سموم در بدن موجودات آبزی
نیز باعث جابجایی آن ها در زنجیره غذایی و نهایت ورود به بدن انسان شده و اثرات
متقابل آن ها در طول زمان آسیب­ های جدی بر بدن وارد می­کند.

سرکار خانم نازیلا نیک­ بین دانشجوی
کارشناسی ارشد بهداشت محیط نیز تعریفی از 
پلاستیک­ های زیست­ پایه و زیست­ تخریب ­پذیر ارائه نموده و فرمودند راهکارهایی
مانند اقتصاد مدور (ساخت مواد با قابلیت بازیافت) و اقتصاد زیستی (ساخت مواد تجزیه­ پذیر)
در کنار مصرف بهینه و درست می ­تواند تاحدی به کاهش مخاطرات زیست­ محیطی ناشی از
مصرف پلاستیک ­ها کمک کند.